این بار تصمیم گرفته بودیم که در فصل زمستان به خوانسار برویم شهری در دامنه های زاگرس برای چند روزی در این شهر که بودم به هتل سرای پدری خوانسار رفتیم از داخل هتل کوه کاملا مشخص بود گویی لباسی سپید به تن کرده. مگر می شود به استان اصفهان بروی و برای دیدن سی و سه پل و پل خواجو و عالی قاپو و میدان امام نروی به همین خاطر به اصفهان رفتیم و برای چند روز نیز در هتل شیخ بهایی اصفهان ماندیم واقعا هتل زیبایی بود.
هر یک از فامیل برای مسافرت می خواست به استان اصفهان برود از رضا سوال مشورت می گرفت تمام نقاط این استان رفته بود. به همین خاطر پیش او رفتم تا در مورد خوانسار و نیاسر از او سوال بپرسم. می گفت فصل بهار بهترین فصل برای رفتن به نیاسر می باشد چون مراسم گلاب گیری انجام می شود.از بنا ها تاریخی همچون باغ تالار و عمارت کوشک حمام و آسیاب آبی و آتشکده و غار ریس هم می توانید دیدن کند برای ماندن هم هتل سبز نیاسر جای مناسبی می باشد.شهر خوانسار دارای دشت لاله های واژگون و همان طور از معنایش می توان فهمید پر از چشمه البته در زمستان هم این شهر زیباست در این شهر به هتل زاگرس خوانسار که در دامنه های زاگرس قرار دارد بروید. حال من مانده ام به کدام یک از این دو شهر بروم.
وقتی فهمیدم در اصفهان خیابانی به نام کشورم هست به آنجا رفتم در حال قدم زدن در آن خیابان بودم که چشمانم به هتل صفوی خورد چه زیبا بود جایی مناسب برای ماندن اما من دمبال جایی می گشتم که نزدیک بیمارستان بهشتی باشد به همین خاطر به هتل اصفهان اصفهان رفتم بعد از آنکه مداوا شدم تصمیم گرفتم چند روزی در این شهر تاریخی بمانم چه شهر زیبایی بود پر از بناهای دیدنی اگر بخواهم نام ببرم می توان به پل های با شکوه همچون سی و سه پل و پل خواجو بنای دیدنی چهل ستون عالی قاپو و میدان امام و منارجنبانش اشاره کرد چه شهر با شکوهی بود ولی من باید به وطنم فلسطین باز می گشتم.
اولین بار بود که با تور به شهر اصفهان آمده بودم تعداد مان زیاد نبود ولی هتل طلوع خورشید به اندازه ما اتاق خالی نداشت بنابر این دو گروه شدیم گروهی در این هتل و گروهی در هتل ملک اصفهان ساکن شدیم هر دو گروه از هتل هایی که برایمان گرفته بودند راضی بودیم بعد از گرفتن هتل و مستقر شدن ما را برای بازدید از مسجد جامع و میدان امام و عالی قاپو و چهل ستون بردند در روزهای بعد نیز ما را به سی و سه پل و پل خواجو و باغ پرندگان و باغ گلها بردند در روز آخر نیز به آتشگاه و منارجنبان رفتیم تجربه جالبی بود و به من بسیار خوش گذشت.
چند ماهی بود که در نطنز مشغول کار بودیم و دیگر خسته شده بودیم با دوستان تصمیم گرفتیم به ابیانه برویم روستایی در چهل کیلومتری شمال غربی شهرستان نطنز و دز دله دامنه کوه داشت هوایی معتدل روستایی که خانه های گلی داشت و به دلیل فضای کوچک روستا مردمان آنجا انبارهای خود را در دل کوه ساخته بودند غارهایی که از بیرون تنها در کوچکشان نمایان بود مسجد حاجتگاه که هر یک از اهالی حاجتی داشت برای براورده شدن به آنجا می رفت ما می خواستیم چن روزی در آنجا بمانیم به همین خاطر برای رزرو هتل ابیانه اقدام کردیم که از شانس بد ما هتل ابیانه برای سه روز اتاق خالی نداشت و مسافرت ما چند روزی به تاخیر افتاد.